کشتی آزاد هوای تازه می‌خواهد/ تغییرات در راه است؟

کشتی بی تردید یکی از موفقترین رشته های ایران در المپیک پاریس و به عبارت بهتر یکی از دو رشته موفق ما در این بازی ها بود. رشته ای که در یک جهش تاریخی با 11+1 سهمیه 8 مدال رنگارنگ صید کرد تا یک المپیک فوق العاده را پشت سر بگذارد. موفقیتی که شاید پیش از این رقابتها تا حدودی قابل پیش بینی بود. چه آنکه کشتی به لطف حضور علیرضا دبیر در راس فدراسیون شرایط فوق العاده ای از منظر لجستیکی و پشتیبانی برخوردار است و همه امکانات تا جزئی ترین آنها برای ملی پوشان در کمپ بی نظیر تیم های ملی فراهم شده. با این حمایت و توجه بدیهی بود که کشتی در پاریس روزهای درخشانی را تجربه کند. از سوی دیگر غیبت روس ها به عنوان مدعی اصلی و شماره یک کشتی دنیا نیز مزید بر علت شد تا مسیر برای موفقیت کشتی ایران هموارتر باشد.

با این وجود در میان درخشش چشم نواز کشتی گیران چند نکته خاکستری وجود داشت که زیر تلالو و برق مدال های فراوان کمتر به چشم آمد.

در کشتی آزاد ایران نصیبی از مدالهای طلا نبرد و با 3 نقره و یک برنز به کار خود پایان داد. نکته غم انگیز ماجرا آنجا بود که ایران 3 فینالیست داشت اما حتی یک نفر از آنها نیز نتوانست به طلا چنگ بزند. اگر حسن یزدانی را فاکتور بگیریم که بواسطه مصدومیت کتف در فینال حتی قادر به کشتی گرفتن هم نبود، شکست امیرحسین زارع و رحمان عموزاد بسیار عجب و تلخ بود. به ویژه اینکه کیفیت باخت آنها تلخی این شکست ها را بیشتر و بیشتر کرد. زارع که به قول عادی عامل همانند یک آدمک بارانداز خورد و عموزاد که تا فینال حتی یک امتیاز به حریفان نداده بود، در مسابقه پایانی تا مازندران فیتیله پیچ شد!

همین دو شکست بد نقش کادر فنی را بیش از پیش به رخ می کشد که نتوانست در فینال از منظر فنی و حتی روانی دو کشتی گیر و شانس اصلی طلای خود را خوب کوچ کند. آنچه سبب شد تا برخی ار منتقدین با آگراندیسمان کردن این دو شکست خواستار تجدیدنظر در کادر فنی کشتی آزاد شوند.

علیرضا دبیر در یک مصاحبه مفصل درباره کادر فنی تیم های ملی مدعی شد که قرارداد کادرهای فنی تیم های ملی کشتی آزاد و فرنگی به پایان رسیده و دیگر طرفین به یکدیگر تعهدی ندارند. او حتی اعلام کرد برای ادامه همکاری باید مسائل بسیاری را بررسی کرد و حتی کنایه زد که شاید دوستان نخواهند با ما ادامه دهند.

صحبتهای کنایه دار علی دبیر نشان می دهد او با همان جاه طلبی و کمال گرایی که از او سراغ داریم، از عملکرد کادر فنی به ویژه کشتی آزاد رضایت صددرصدی ندارد. به ویژه اینکه تاکید کرده که نتایج کشتی می توانست بهتر از این باشد. بنابراین احتمال تغییرات در کادر فنی کشتی آزاد وجود دارد. از سوی دیگر برخی تحرکات از سوی برخی از کنار مانده ها نیز در این روزها به چشم می خورد که با کوبیدن بر طبل نارضایتی تلاش می کنند تا مطالبه عمومی برای تغییر کادر فنی تیم ملی را بالا ببرند تا شاید با خالی شدن این عرصه جا برای آنها باز شده و دوباره نوبت به آنها برسد. نفراتی که پیش از این امتحان خود را پس داده اند و البته موفق نبوده اند.

اگر فدراسیون کشتی و شخص علیرضا دبیر برای تغییرات در کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد به جمع بندی رسیده، باید برای این پست به دنبال یک چهره تازه باشد. چهره ای که با حضورش خونی تازه به رگ های کشتی آزاد جاری کند. با امتحان پس داده ها و نفرات تکراری هیچ اتفاق تازه ای در کشتی نخواهد افتاد.